უპრეტენზიო ადამიანი ვარ: მაკმაყოფილებს ყველაფერი საუკეთესო
მიყვარხარ! იცი როგორ მიყვარხარ!.. ისე რომ გული ვერ ძლებს უშენოდ... და ჩემს უაზრო, დაღლილ ცხოვრებას შენ შეგიძლია მხოლოდ უშველო
შენგან არაფერი მეწყინება,შენ ხომ სიყვარული არ იცი..
წავიდა დამტოვა სულ მარტოდ მარტო,, ძალიან მიყვარს და არ ვიცი რატოო
ალბათ ღირსი ვარ მიტოვების, თუნდაც ღალატის.. ასე ძალიან რომ მიყვარდი და გიმალავდი
მე მიჭირს შენთან განშორება,თორემ სიკვდილი?სიკვდილი რა,-სულის გაყრა ცოდვილ სხეულთან....
ხომ იყო რაღაც, თანაც ისეთი, რაც არასოდეს არ გავიწყდება, რაღაც მომენტებს ფილმის კადრივით რომ ატრიალებ და არ გწყინდება..
და რომ მენატრები, მიყვარს ეს შეგრძნება, მიყვარს დახრჩობამდე, შეშლაა ნამდვილი, როდესაც სუნთქვაც კი საშინლად მბეზრდება, და ტვინშიც ფესვს იდგამს სიგიჟის ადგილი
და როცა სიტყვები, ვერაფერს ამბობენ... თვალით და ხელებით ჰყვებიან გრძნობებზე
რატო გაგაქრო დრომ...მე ხომ უბრალოდ მწამდი!
ბავშვებო ვიცი ცოტაა, მაგრამ ძალიან მეჩქარებოდა და რაც მოვასწარი ესაა. ბოდიიშიით
